Jeśli jesteś jedną z tych osób, które przychodzą do restauracji i są ogromnie niepocieszone, że kelner zapyta czy wszystko smakowało i czy wszystko jest w porządku, czy może podać coś jeszcze i generalnie zawraca głowę, to może pora wyciągnąć głowę ze swojej dupy. Może pora ruszyć trochę wyobraźnię i zastanowić się jak to wszystko wygląda z tej drugiej strony barowej lady.
Kompulsywne jedzenie od bulimii różni się tylko tym, że nie robisz sobie twixa. A mimo wszystko o bulimii słyszał każdy, natomiast o kompulsywnym jedzeniu już niekoniecznie.
A prawda jest taka, że możesz nie wyglądać jak ktoś, kto ma zaburzenie odżywiania, a mimo wszystko je mieć. Doskonałym tego przykładem jestem ja i dlatego o tym głośno mówię. Mimo, że czasem wstyd się do tego przyznać.