Wychodząc z kina po seansie filmu „Chemia” miałam ściśnięte gardło i całą siłą woli powstrzymywałam się, żeby nie położyć się między fotelami i nie zacząć szlochać w wykładzinę. Więc w sumie to był całkiem dobry film.
W sumie słodko-gorzki ten film. Zupełnie jak życie. Miejscami miałam wrażenie, że był zbyt przerysowany, nierealny i wyrwany z kontekstu. Specyficzny klimat, specyficzna forma i przekaz. Ale skoro długie godziny po wyjściu z kina wciąż nie mogłam się pozbierać i nie miałam najmniejszej ochoty rozmawiać to znaczy, że film był dobry. Poruszył. Wywołał emocje. A chyba to powinny robić dobre filmy, czyż nie? Wciągnąć i wyrzygać, zostawić zapłakanego, złego, pełnego nadziei czy szczęśliwego. Powinny zrobić z nami cokolwiek.
Nie zawsze żyją długo i szczęśliwie
Bardzo często po prostu umierają. Choćby taki Ned Stark. A w sumie to prawie cała cholerna rodzina Starków. Robin Williams. Mój brat. A dwa dni temu była rocznica śmierci Ani Przybylskiej. Nie czułam się jakoś z nią związana, ale wiecie, ona była młoda. Była piękna, odniosła sukces, miała rodzinę i wydawała się dobrym człowiekiem. Ale dobrych ludzi też spotykają złe rzeczy. To daje do myślenia. To nadaje jakiejś perspektywy życiu, o ile ktoś potrafi się zmusić do perspektywicznego spojrzenia.
Dwie godziny po seansie wzięłam gumę do żucia. Prawie rozpuściła mi się w ustach, bo nie miałam siły jej żuć. Patrzyłam na uschnięte liście klonu pod stopami i chciało mi się nad nimi płakać, bo one też umarły. Wszyscy umierają, co do jednego. Ale mimo wszystko nie chcę żeby to był depresyjny wpis (ha!). Bo chyba coś ostatnio wpadam w taki ton, a kto ma ochotę czytać takie rzeczy. No nikt nie ma ochoty. Więc chciałabym się podzielić czymś, co wyniosłam z tego filmu. Coś dobrego. I to wcale nie jest popcorn z podłogi (nie tym razem). Tym razem będą trzy cytaty, które zapamiętam do końca życia.
3 cytaty z filmu „Chemia”, które warto zapamiętać
#1.
– Jesteśmy na wojnie z rakiem. A zdrada na wojnie karana jest śmiercią.
Świat to jest jedna wielka wojna. Nawet jeśli nie jest pogrążony w wojnie zbrojnej. Każdy z czymś walczy. Dobieramy się w pary, by nie walczyć w pojedynkę. Chodzi o to, żeby zawsze był obok ciebie ktoś, kto cię uleczy, kto cię osłoni przed wrogim ostrzałem albo rzuci zapasowy magazynek. Jak Pan i Pani Smith. Idziecie przez życie razem. Nie ma uciekania. Nie ma odwrotu. Nie ma porzucania w środku największej bitwy.
#2.
– Nigdy mnie, kurwa, nie zostawiaj na poboczu.
Nie odjeżdżaj w złości. Nie uciekaj. Kiedy ktoś ma problemy, to bardzo łatwo jest go w tych problemach zostawić samego sobie. Bo tłumaczymy sobie, że lepiej mu zrobi trochę przestrzeni, trochę czasu. Bo nie wiemy jak mu pomóc. Bo sami czujemy się zagubieni i po prostu się boimy. Bo jest dla nas wredny. Bo mamy ochotę go pobić, zabić albo wydrapać oczy. Możecie się pokłócić/nawrzeszczeć/nawet pobić, ale nigdy nie zostawiajcie siebie nawzajem na poboczu.
#3.
– Teraz w końcu mogę cię okłamać.
– To okłam mnie.
– Już się nie boję.
– Nie bój się. Kochaj.
– Kochasz?
– Kocham.
Wyobraź sobie, że masz skoczyć z klifu. Nie masz innej opcji, to jest jedyna szansa na przetrwanie – zrobić krok naprzód, nie wiedząc co cię czeka. Może spadniesz do wody, może są tam korony drzew a może ostre jak brzytwa skały. Szanse pół na pół, że przeżyjesz. Zostaniesz, to zginiesz na pewno. Czujesz ten strach, niepokój? Wyobraź sobie, że ktoś łapie cię za rękę i mówi „Nie bój się. Kochaj”. Wbrew wszelkiej logice postaraj się zamienić uczucie strachu na uczucie miłości, oddania, zaufania. Skup się na kochaniu. Czy teraz łatwiej będzie ci skoczyć?
Całe życie jest jak taki skok w niewiadomą. Można to zrobić samemu, oczywiście. Ale można to też zrobić w stylu Thelmy i Louise – zjechać z urwiska trzymając się za ręce, na tle zachodzącego słońca. Związek, który nie jest tym wsparciem nad urwiskiem, który nie jest tą ręką w twojej ręce i słowami „nie bój się, kochaj” – to dupa, nie robota.
Cytaty nie są niestety dosłowne, a jedynie z mojej pamięci. Ale myślę, że sens mimo wszystko zachowały ten sam.
Zdjęcia to kolejno kadry z filmu „Chemia” oraz „Thelma i Louise”.
